Immortal - Rada Krwi Nieśmiertelnej

apollyon

Proszę o spisanie uczuć które wampiry odczuwają, a które nie....

Sroka

Odczuwa każde uczucia, ale z inną intensywnością. Jak już pisałam gdzieś tam, a osobiście trzymam się tej wersji. Wampir z wiekiem staje się coraz bardziej opanowany i mniej ludzki, zmniejsza się potrzeba seksu, jest bardziej oziębły, a bardziej skłonny do delektowania się rzeczami wiecznymi i odczuciami wewnętrznymi.
Np. miłość istnieje, ale dojrzałe wampiry odczuwają ją jako doznanie głębokie, pewne, wręcz wieczne skomponowania dwóch połówek w jedno, nie jako wersję "skarbie, nie robiliśmy tego jeszcze w kuchni". jak mają ochotę wspólnie się podniecić razem wypiją sobie z ludka krew.
Uczucia i emocje są sprawą względną, tak jak u ludzi, np. moja Lith jest odgrywana przeze mnie bardzo emocjonalnie, jest młodym wampirem, który dużo przeszedł, ma swoje mroczne lęki i złe wspomnienia, przez to i pewne obsesje i skłonność do zabijania wampirów, które uzna za zagrożenie, u niej to wręcz obsesja, czyli bardzo mocne, jak na wampira uczucie.
Mam nadzieję, że mimo jej ekspresji jest dobrze odgrywana i uważam, że odczucia wampirów powinny być sprawą indywidualną gracza i tego na jaką postać się decyduje. Tu przede wszystkim zdrowy rozsądek ma znaczenie i obiektywizm wobec siebie oraz postaci maja znaczenie.

Miyumi

Czyli wampir może mieć pełną gamę uczuć, tylko z wiekiem ich intensywność blednie?

Khar

Exactly młody padawanie...

Dodam jeszcze, że dotyczy to zarówno negatywnych uczuć, jak i pozytywnych, co zapewnia wyjątkowo starym osobnikom niejaką przewagę w walce, rzadziej przejmą nad nimi kontrolę emocje.

Avenath Arnreni

Tak czytając co tu macie napisane, to jak to jest z agresją, wybuchami złości? Mój wampir, jako człowiek miał skłonności do wybuchów złości, czy jako wampir bardziej się to rozwinęło czy nie? Czy jako, że moja, jak na razie npcka, mentorka pokazała mu, jak to kontrolować, w miarę, jest logiczne? Wiem, dziwne pytanie, ale trzeba poznać wszystko jak odgrywać krwiopijcę czyż nie?

Gotharoth (Mesaver)

Zależy jak pokazała. Nie jest to rozmowa mędrca z mędrcem (Ty słuchaj tłum emocje sloł dałn a oczyścisz wnętrze) a prężna walka (znaczona krwią i zwierzęcym zachowaniem). To samo się tyczy samego spokrewnienia. Nie odbywa się to na zasadzie: ugryzłem a teraz pomęcz się godzinę i będzie git ^^

Świetnie ukazuje to fragment Dziennika Lithium:

Avenath Arnreni

Rzeczywiście, ciekawie opisane.
Jeśli chodzi o mentorkę Avego, to ona, po przemianie zostawiła go w ciemnym pomieszczeniu z młodą dziewczyną, której nacięła nadgarstek, a potem czekała, co zrobi mój wampierz. Następnie zaś, dała mu do wypicia trochę swojej krwi, a potem w zamian za robienie różnych rzeczy dla niej, nauczała go, jak przetrwać, polować czyli typowego życia wampira, dla Sary( tak ma na imię mentorka Avego, a raczej miała) Ave jest jak zabawka, nowy okaz w kolekcji, o który trzeba dbać, ale od czasu do czasu można zrobić z niego pośmiewisko. Nie wiem czy to dobry pomysł, żeby mentorka tak traktowała wampa, ale jedna pani MG pomagała mi w poprawianiu profilu i o dziwo spodobał jej się owy pomysł. Jednak nadal się uczę, toteż mile widziane różnego rodzaju podpowiedzi co i jak. Profil zawsze to można zmienić...

Gotharoth (Mesaver)

Ja tylko jedną rzecz powiem bo muszę się dżemnąć i nie miam czasu na dłuższy wywód.

Jeśli w swoich historiach ograniczysz używanie słowa "wampir" a oddasz to w zupełnie inny sposób to będzie zupełnie inaczej się takie rzeczy przeglądało. Może to zły przykład (bo porównuję normalność do pewnego wynaturzenia - choć zależy to od punktu widzenia) ale obrazowy... Czy lekko by ci się czytało tekst w którym na non stopie ktoś by pisał "człowiek" to a tamto? Chyba nie.

W momencie nachlnego podkreślania rasy w sposób dosłowny tekst traci na swojej wartości. To moje zdanie ale myślę, że wiele osób się ze mną zgodzi.

Avenath Arnreni

Wybacz mi proszę te powtórzenia. Tak, masz rację, lepiej by się czytało tekst z zamiennikami słowa wampir. Muszę nad tym popracować.
Dzięki za radę ^ ^